Medycyna estetyczna w ostatnich latach ma coraz więcej zwolenników, niemniej rodzi wiele problemów i wątpliwości na gruncie prawnym. Często jest utożsamiana z chirurgią plastyczną czy kosmetologią.
Medycyna estetyczna zgodnie z definicją słownika języka polskiego jest ogółem zabiegów mających na celu poprawę fizycznej atrakcyjności oraz zapobieganie starzeniu się pacjentów. Natomiast zabiegi kosmetyczne mają na celu poprawę wyglądu osób z nich korzystających w sposób bezinwazyjny. W obszarze chirurgii plastycznej leżą nie tylko poprawa wyglądu pacjenta, ale również rekonstrukcje uszkodzonych kompleksów tkankowych czy leczenie skrajnych oparzeń. Cechą wspólną tych trzech dziedzin są działania mające na celu zapewnienie wysokiej jakości życia ludzi poprzez niwelowanie ich defektów.
W polskim systemie ochrony zdrowia brak jest specjalizacji z zakresu medycyny estetycznej, zabiegi może wykonywać zatem każdy lekarz posiadający prawo wykonywania zawodu oraz wiedzę i umiejętności w tym zakresie. Z uwagi na brak regulacji prawnych, lekarz chcący specjalizować się w zabiegach medycyny estetycznej musi ukończyć studia podyplomowe oraz przejść kursy obsługi urządzeń i stosowanych preparatów. Sytuacja osób wykonujących zawód kosmetyczki jest mniej skomplikowana, ponieważ nie wymaga się od nich posiadania medycznego wykształcenia.
Wobec istotnych różnic w zakresie uprawnień, oraz wymagań co do wykonywania poszczególnych czynności dotyczących poprawy urody pożądane jest aby ustawodawca unormował kwestie związane z rozgraniczaniem poszczególnych rodzajów czynności kosmetyczno-estetycznych, przede wszystkim na styku z medycyną i czynnościami leczniczymi.